Ingezonden stukje

Wat hoor ik nu weer op de tuin; Eigen Oogst houdt op te bestaan. Waar moet ik dan met mijn creatieve hersenspinsels naar toe. Moet ik ze opschrijven en in het infobord laten plaatsen, of toch maar gewoon een aanmelden voor de nieuwsbrief. Hier ga ik me tijdens de komende feestdagen maar eens over buigen.
Het jaar 2016 alweer bijna voorbij. Tjonge, wat vliegt de tijd toch als het gezellig is. En gezellig is het op de tuin. (tenminste: dat vind ik). Het bestuur heeft weer en paar controles gehouden en tuinders aangesproken op onderhoud. Over het algemeen worden de aanwijzingen goed opgevolgd. Zoals ik in een van mijn eerdere stukjes al eens memoreerde. Het was voor mij geen best jaar. Het “slakkenvolk” heeft mijn tuin het afgelopen jaar gevonden en gretig gesnoept van al het lekkers wat eigenlijk voor de mensenmaag bestemd was. Maar goed, we staan aan de vooravond van een nieuw jaar met daarin, naar ik hoop, weer nieuwe kansen voor het kweken van al dat lekkers.

Ik begon met het einde van Eigen Oogst (althans het gerucht hierover).
Ik kan me er wel wat bij voorstellen. We leven in 2017 waarin de digitale mogelijkheden groter zijn dan we ons kunnen voorstellen. Ik snap dan ook wel dat het bestuur besloten heeft om de “papieren versie” van Eigen Oogst tot het verleden te laten behoren. Alhoewel ik me ook kan voorstellen dat met name de oudere leden dit een gemis zullen vinden. Maar ja, we moeten met de tijd mee en uit kostenoverweging
leg ik me hier maar bij neer.
Helaas het is niet anders, net nu ik het idee opgevat had voor iedere uitgave een klein stukje te schrijven, en ga ik me inschrijven voor het ontvangen van de nieuwsbrief en wellicht dat ik ook daaraan mijn bijdrage kan leveren.
Ik wil nog wel even een woordje tot de redactie richten. Vele jaren heb ik 4x per jaar mogen genieten van een clubblad dat er netjes en verzorgd uitziet. Soms met verhalen waar ik wel iets mee kon en soms ook met stukjes waarvan ik dacht: dit is bladvulling.

Clemens, bedankt hiervoor